sábado, 5 de junio de 2010
domingo, 2 de mayo de 2010
Irudiaren eta Zinearen eskola
Proiektua Logroñoko alde zaharreko 2 hutsartetan kokatzen da, hurrengo ortoargazkian adierazten direnetan hain zuzen.
Eraikinak Irudia eta Zinearen eskola jasoko du, baita taberna bat eta erakusketak ere.
Bi gorputzetan banatzen da programa. Hegoaldeko hutsartean kokatzen denak komunikazioak eta zerbitzu erabilera batzuk jasotzen ditu batez ere. Iparraldeko hutsartean kokatzen da gorputz nagusia. Gorputz honek plaza bat osatzen du ekialdean, mendebaldeko medianeraren artean tartea uzten badu ere. Honela, fatxada honek plazan protagonismoa izatea lortu nahi da, zinea eta argazkilaritzarekin erlazionatutako lanen erakusleiho izanik.
Plazak kota bajuago bat hartzen du gorputz nagusiaren aldean, eta era berean eraikinaren behe oina librea denez, aurreko eta atzeko aldeak espazio bakar eta jarrai bezala uler ditzakegu.
Hauek dira plano nagusiak.
Estalki planta
estalki
Behe oina
Harrera (hegoaldeko gorputzean), proiekzio areto irekia eta erakusketa.
oina0
Lehenengo solairua
Taberna, erakusketa eta bilera gela.
oina1
Bigarren solairua
Proiekzio-ikas gelak
oina2
Hirugarren solairua
Bideo eta argazkilaritza platoak eta beraien biltegiak.
oina3
Laugarren solairua
Muntaia gela - tailerra, errealizazio kabina, eta laborategiak (kolorea eta txuri-beltza)
oina4
Ebaketak
ebaketak2
ebaketak1
Eraikinak Irudia eta Zinearen eskola jasoko du, baita taberna bat eta erakusketak ere.
Bi gorputzetan banatzen da programa. Hegoaldeko hutsartean kokatzen denak komunikazioak eta zerbitzu erabilera batzuk jasotzen ditu batez ere. Iparraldeko hutsartean kokatzen da gorputz nagusia. Gorputz honek plaza bat osatzen du ekialdean, mendebaldeko medianeraren artean tartea uzten badu ere. Honela, fatxada honek plazan protagonismoa izatea lortu nahi da, zinea eta argazkilaritzarekin erlazionatutako lanen erakusleiho izanik.
Plazak kota bajuago bat hartzen du gorputz nagusiaren aldean, eta era berean eraikinaren behe oina librea denez, aurreko eta atzeko aldeak espazio bakar eta jarrai bezala uler ditzakegu.
Hauek dira plano nagusiak.
Estalki planta
estalki
Behe oina
Harrera (hegoaldeko gorputzean), proiekzio areto irekia eta erakusketa.
oina0
Lehenengo solairua
Taberna, erakusketa eta bilera gela.
oina1
Bigarren solairua
Proiekzio-ikas gelak
oina2
Hirugarren solairua
Bideo eta argazkilaritza platoak eta beraien biltegiak.
oina3
Laugarren solairua
Muntaia gela - tailerra, errealizazio kabina, eta laborategiak (kolorea eta txuri-beltza)
oina4
Ebaketak
ebaketak2
ebaketak1
sábado, 20 de marzo de 2010
Banku berri bat Oñati plazan
Bazen hormigoizko maketa bat, arkitektura eskolako larrialdietako irteera alboan bizi zena. Ez zuen inork molestatzen, leku lasaia baitzen.
Baina behin kezkatu zuen albiste bat entzun zuen: maketak erre behar zituzten.
Horregatik, beldurtuta, erreketaren bezperan leku jendetsuago batetara joatea erabaki zuen, guztien bistan, erreko ez zutelakoan.
Horrela, Oñati plazako altzarien artean bizitzen geratu zen.
Hau da "mudanza" horren istorioa:
Baina behin kezkatu zuen albiste bat entzun zuen: maketak erre behar zituzten.
Horregatik, beldurtuta, erreketaren bezperan leku jendetsuago batetara joatea erabaki zuen, guztien bistan, erreko ez zutelakoan.
Horrela, Oñati plazako altzarien artean bizitzen geratu zen.
Hau da "mudanza" horren istorioa:
Multzoen banaketa
Banaketaren pausoa hiru espazio motei erabilera konkretu bat bereiztea izango da. Eman zaigun programa oinarritzat hartuta, aldekata batzuk eginez, birrantolaketa bat planteatzen dugu gure eskema bereziaren arabera.
Goikaldeko irudian nabari daitekeen moduan, programa ofizialean planteatzen zitzaizkigun erabilera asko "publiko kontrolatua"ren multzoan sartu ditugu bereizketa bat eginez zerbitzu hauen espezializazioaren arabera. Espazio publikoan ez ditugu erabilera espezifikorik definitu arlo hau bakoitzak kokapen eta proiektu konkretu bakoitzaren nondik norakoaren arabera moldatu dezan. Aldaketa handiena espazio "pribatu"etan ageriko da: Proiektua gehiago aberasteko nahiarekin, arte audiobisualen inguruko ikasketak emango diren hezkuntza zentru bat planteatzen da eta, honetarako, espazio berezi honek beharrrezkoa izango lukeen programa planteatu dugu. Ondorengo pausoa programa guztia planteatu zaizkigun sei multzo funtzionaletan banatzea izango da, kokapen zehatza, ordea, urrengo pauso baterako utziz:
Banaketa hau egiteko zenbait lege jarraitu ditugu. Alde batetik, 4 multzo bereizietatik elementu bat aukeratu dugu, modu honetan espazio hibridoen sorrerak bilatzeko intentzioarekin. Bestetik, multzo bat osatuko duten lau elementu horiek modu funtzional batean batean bata besteari laguntzea bilatu dugu.
Goikaldeko irudian nabari daitekeen moduan, programa ofizialean planteatzen zitzaizkigun erabilera asko "publiko kontrolatua"ren multzoan sartu ditugu bereizketa bat eginez zerbitzu hauen espezializazioaren arabera. Espazio publikoan ez ditugu erabilera espezifikorik definitu arlo hau bakoitzak kokapen eta proiektu konkretu bakoitzaren nondik norakoaren arabera moldatu dezan. Aldaketa handiena espazio "pribatu"etan ageriko da: Proiektua gehiago aberasteko nahiarekin, arte audiobisualen inguruko ikasketak emango diren hezkuntza zentru bat planteatzen da eta, honetarako, espazio berezi honek beharrrezkoa izango lukeen programa planteatu dugu. Ondorengo pausoa programa guztia planteatu zaizkigun sei multzo funtzionaletan banatzea izango da, kokapen zehatza, ordea, urrengo pauso baterako utziz:
Banaketa hau egiteko zenbait lege jarraitu ditugu. Alde batetik, 4 multzo bereizietatik elementu bat aukeratu dugu, modu honetan espazio hibridoen sorrerak bilatzeko intentzioarekin. Bestetik, multzo bat osatuko duten lau elementu horiek modu funtzional batean batean bata besteari laguntzea bilatu dugu.
lunes, 15 de febrero de 2010
Zenbait ideia
Arte bisualen inguruko heziketa-produkzioa-erakusketa-gestioa ahalbidetuko duen espazio anitzen sorkuntzaren aurrean, multzo honek Logroñoko alde zaharraren kontestuan bereganatu beharko dituen kualitateen bila, hauen kualitateen berezitasunak aztertzera eraman gaitu.
Espazio hauek, beraien kualitate basikoetara eramanda, hiru multzotan bereizi ditugu: espazio pribatua, espazio publiko kontrolatua eta espazio guztiz publikoa.
Espazio hauen oinarrizko ezaugarri batzuk definitzea beharrezkoa iruditu zaigu ondoren:
Espazio pribatua:
-sarrera mugatua duena
-Intimitatea guztiz bermatu dezakeena
-Konforta partikularki moldatu daitekeena.
Espazio publiko kontrolatua:
-Sarrera edonorentzat librea izango duena.
-Intimitatea partzialki egongo da bermatua.
-Konforta erabiltzaile guztientzat maila berdinekoa izango dena.
Espazio publikoa:
-Ez du sarrerarik edukiko.
-Intimitatea ez da bermatuko.
-Konforta baldintza klimatikoen menpe egongo da.
Hiru espazio mota hauek bakarka sortu daitezke, baina hiruren ezaugarriak nahastean, kualitate berri eta emankorrago batzuen sorkuntza dakarrela konturatu ginen. Ondoko eskeman adierazten den moduan, bi espazioen ezaugarriak nahastean espazio hibridoak sortzen dira, bi eremuen abantail bereziak elkarlanean etekin handiago bat eskaintzen dutelarik . Gainera, hiru espazioen ezaugarriak nahastean ezaugarrien etekinak biderkatu egiten dira eremu "super-hibrido" baten sorrera ematen delarik.
Gure helburua, sistema honetan azaltzen den bezela, erabilera konkretu bat potentziatzeko ezaugarrien konbinaketa hauek bilatzea izango da alde zaharraren zehar. Honetarako, bertako kualitate esapazialak kontuan harturik, hiru espazioak altura ezberdinetan banatzea izan daiteke modu posible bat.
Irudian adierazten da parte zaharrean geratu diren zuloetako ebaketa eskematiko bat. Zulo hau, konkretuki, bi kaleak guztiz zeharkatzen dituena da. Lehenengo erabakia, espazio pribatua espazio publikoetarekiko urruti kokatzea izango da, hasiera batean honen ezaugarriak bermatzeko intentzioarekin. Honegatik, espaizo hauen kokapena maila altuagoan edo sestra azpitik kokatzea dago aukeran. Ondoko eskeman bi aukerak hartuko dira kontuan.
Altuera ezberdinetan geratu zaizkigun espazio hauek beraien hartean elkartzeko sarrera bat bermatzeko eta dena batasun batean ulertzeko nahaiarekin, tartean espazio publiko kontrolatuak kokatuko lirateke, lotura hau sortuz eta trantzizio elementu neutral baten funtzioa izango dutelarik. Bigarren pausu honekin nabaritzen hasiak dira iada trantzizio espazio hibridoak sortu direla.
Ondoren, espazio guztiz publikoa, beste espazioekin nahastuko da, kalean ez-ezik, zuloen barrena ere. Modu honetan espazio publiko honek gora eta beherako bideak hartuko ditu kale bertikalen bidez eta espazio "super-hibridoak" sortuz. Gune hauek "puntu-beroak" bihurtzeko aukera guztiak dituzte, non informazio eta gizarte erlazioen trukearen kokapen nagusiak izango diren.
Modu honetan bi espazio nagusiren nahasketa bat ematen dela nabari da:
Maila batetik: espazio pribatu eta publiko kontrolatuen bidez sortzen den gune lotua eta bateratua, non eguneroko erabiltzaileek izango duten xedea.
Beste maila batean: arte bisualen munduan murgildu nahi duten hiritarrak beteko duten espazio publikoa.
Espazio hauek, beraien kualitate basikoetara eramanda, hiru multzotan bereizi ditugu: espazio pribatua, espazio publiko kontrolatua eta espazio guztiz publikoa.
Espazio hauen oinarrizko ezaugarri batzuk definitzea beharrezkoa iruditu zaigu ondoren:
Espazio pribatua:
-sarrera mugatua duena
-Intimitatea guztiz bermatu dezakeena
-Konforta partikularki moldatu daitekeena.
Espazio publiko kontrolatua:
-Sarrera edonorentzat librea izango duena.
-Intimitatea partzialki egongo da bermatua.
-Konforta erabiltzaile guztientzat maila berdinekoa izango dena.
Espazio publikoa:
-Ez du sarrerarik edukiko.
-Intimitatea ez da bermatuko.
-Konforta baldintza klimatikoen menpe egongo da.
Hiru espazio mota hauek bakarka sortu daitezke, baina hiruren ezaugarriak nahastean, kualitate berri eta emankorrago batzuen sorkuntza dakarrela konturatu ginen. Ondoko eskeman adierazten den moduan, bi espazioen ezaugarriak nahastean espazio hibridoak sortzen dira, bi eremuen abantail bereziak elkarlanean etekin handiago bat eskaintzen dutelarik . Gainera, hiru espazioen ezaugarriak nahastean ezaugarrien etekinak biderkatu egiten dira eremu "super-hibrido" baten sorrera ematen delarik.
Gure helburua, sistema honetan azaltzen den bezela, erabilera konkretu bat potentziatzeko ezaugarrien konbinaketa hauek bilatzea izango da alde zaharraren zehar. Honetarako, bertako kualitate esapazialak kontuan harturik, hiru espazioak altura ezberdinetan banatzea izan daiteke modu posible bat.
Irudian adierazten da parte zaharrean geratu diren zuloetako ebaketa eskematiko bat. Zulo hau, konkretuki, bi kaleak guztiz zeharkatzen dituena da. Lehenengo erabakia, espazio pribatua espazio publikoetarekiko urruti kokatzea izango da, hasiera batean honen ezaugarriak bermatzeko intentzioarekin. Honegatik, espaizo hauen kokapena maila altuagoan edo sestra azpitik kokatzea dago aukeran. Ondoko eskeman bi aukerak hartuko dira kontuan.
Altuera ezberdinetan geratu zaizkigun espazio hauek beraien hartean elkartzeko sarrera bat bermatzeko eta dena batasun batean ulertzeko nahaiarekin, tartean espazio publiko kontrolatuak kokatuko lirateke, lotura hau sortuz eta trantzizio elementu neutral baten funtzioa izango dutelarik. Bigarren pausu honekin nabaritzen hasiak dira iada trantzizio espazio hibridoak sortu direla.
Ondoren, espazio guztiz publikoa, beste espazioekin nahastuko da, kalean ez-ezik, zuloen barrena ere. Modu honetan espazio publiko honek gora eta beherako bideak hartuko ditu kale bertikalen bidez eta espazio "super-hibridoak" sortuz. Gune hauek "puntu-beroak" bihurtzeko aukera guztiak dituzte, non informazio eta gizarte erlazioen trukearen kokapen nagusiak izango diren.
Modu honetan bi espazio nagusiren nahasketa bat ematen dela nabari da:
Maila batetik: espazio pribatu eta publiko kontrolatuen bidez sortzen den gune lotua eta bateratua, non eguneroko erabiltzaileek izango duten xedea.
Beste maila batean: arte bisualen munduan murgildu nahi duten hiritarrak beteko duten espazio publikoa.
miércoles, 10 de febrero de 2010
Arte Sakro museoaren Itxiturak
Eraikin nagusiari dagokionez, hasieratik izan dugu buruan hormigoiaren irudia itxitura nagusia konposatzeko. Hortaz material nagusiena hormigoia izango da, baina hormigoia zein eran? Hainbat aukera planteatu genituen, hormigoia zuzenean proiektatua, landua eta txuria, bloke landu edo zatarren multzoaz... Hormigoiaren ideia eskuartean geneukala Bartzelonako museo hau iritsi zitzaigun eskuetara.
Museo honetako fatxadak hormigoizko bloke zatarrez egindakoak dira eta aukera hontara jo dugu gure proiektuko fatxadak gauzatzeko.
Hala ere, parketik ikusten den museoaren hormigoizko bloke textura horrek gogorregia iruditzen zitzaigun eta ondorioz, bertikalean kokatutako egurrezko xafla fin batzuekin biguntzea erabaki dugu, horrela parkeak sortarazten duen paisaiarekin erabat moldatuz. Baina parkeko fatxada honetan badago horma bat egurrezkoa ez dena, hormigoizkoa izango dena, hots. Horma honek hiriko fatxadan, atzekaldean, aurkituko dugunaren berri emateaz aparte, hitzaldi gelako sarrera markatzen digu.
Horma gehienak itxiak izango dira. Espazio ezberdinak hormen artean gelditzen diren zirrikituen bitartez edota luzernario bidez lortzen den argi zenitalari esker argiztatzea lortuko dugu. Noizean behin espazio batzuk argirik gabe gelditzen dira, ilunak, eta hauek kontrastea egingo dute espazio argitsuekin. Horrela bada ere, espazio ilun batzuk hormetan egindako perforazio bitartez argiztatzea erabaki genuen, tarteko argia duten gune batzuk sortuz.
Gela tenporalak berriz, trataera berezi bat izango dute, izaera desberdina baitute. Erakusketa libreak jasotzeaz aparte, edozein momentutan ikusi daitezkeenak, alegia, museoa alde zaharrera hurbiltzea da helburu nagusiena. Museoa beso honen bitartez alde zaharreko kaleetatik bistaratzea posible da. Beraz, gela tenporalen beso hau, lotura gisa funtzionatzen duena, beira zeharrargiaz estalia izango da, "u-glass" antzekoa.
Zati ezberdinez osatutako besoaren lotura izaera hau areagotzeko, alderantzizko "u" forma izango du ebaketan.
Museo honetako fatxadak hormigoizko bloke zatarrez egindakoak dira eta aukera hontara jo dugu gure proiektuko fatxadak gauzatzeko.
Hala ere, parketik ikusten den museoaren hormigoizko bloke textura horrek gogorregia iruditzen zitzaigun eta ondorioz, bertikalean kokatutako egurrezko xafla fin batzuekin biguntzea erabaki dugu, horrela parkeak sortarazten duen paisaiarekin erabat moldatuz. Baina parkeko fatxada honetan badago horma bat egurrezkoa ez dena, hormigoizkoa izango dena, hots. Horma honek hiriko fatxadan, atzekaldean, aurkituko dugunaren berri emateaz aparte, hitzaldi gelako sarrera markatzen digu.
Horma gehienak itxiak izango dira. Espazio ezberdinak hormen artean gelditzen diren zirrikituen bitartez edota luzernario bidez lortzen den argi zenitalari esker argiztatzea lortuko dugu. Noizean behin espazio batzuk argirik gabe gelditzen dira, ilunak, eta hauek kontrastea egingo dute espazio argitsuekin. Horrela bada ere, espazio ilun batzuk hormetan egindako perforazio bitartez argiztatzea erabaki genuen, tarteko argia duten gune batzuk sortuz.
Gela tenporalak berriz, trataera berezi bat izango dute, izaera desberdina baitute. Erakusketa libreak jasotzeaz aparte, edozein momentutan ikusi daitezkeenak, alegia, museoa alde zaharrera hurbiltzea da helburu nagusiena. Museoa beso honen bitartez alde zaharreko kaleetatik bistaratzea posible da. Beraz, gela tenporalen beso hau, lotura gisa funtzionatzen duena, beira zeharrargiaz estalia izango da, "u-glass" antzekoa.
Zati ezberdinez osatutako besoaren lotura izaera hau areagotzeko, alderantzizko "u" forma izango du ebaketan.
viernes, 8 de enero de 2010
Blog honetan ez genuen honen berririk! - Hormigoizko maketa
jueves, 7 de enero de 2010
Museorako argi sarrerak
Argiztapen naturalean pentsatuz, bi era aurkitzen ditugu argia museo barrura sartzeko; bata fatxadan argi zulo batzuk irekiz eta bestea luzernario desberdinen bitartez sabaitik argi zenitala lortzea.
Fatxadako konposizioak era aleatorioan kokatutako leiho desberdinak osatuko lukete, barnekaldetik leihoek kanpoaldea enmarkatuko dute, koadro gisa, museoko obrak bailiran. Le Corbusierrek Notre-Dame-du-Haut kaperan leihoen antzeko konposizio bat sortzen du.
Sabaitik, luzernario bitartez sartzen den argi zenitala lortzeko ebaketa posible batzuk planteatzen ditugu.
Fatxadako konposizioak era aleatorioan kokatutako leiho desberdinak osatuko lukete, barnekaldetik leihoek kanpoaldea enmarkatuko dute, koadro gisa, museoko obrak bailiran. Le Corbusierrek Notre-Dame-du-Haut kaperan leihoen antzeko konposizio bat sortzen du.
Sabaitik, luzernario bitartez sartzen den argi zenitala lortzeko ebaketa posible batzuk planteatzen ditugu.
Urteko azken klasea
Ikasgaiko urteko azken klasea benetan interesgarria iruditu zitzaidan. Amaitzeko era egokia izan zen, bi hitzaldi erakargarri izan baikenituen. iak oso ezberdinak hala ere.
Lehenengoa Asier Larraza argazkilariaren eskutik joan zen, argazkilaritzaren inguruan arituz. Hainbat gauzei buruz hitz egin zuen, baina agian interes edo arreta deitu zidana arkitektura argazki batez erakustearen gaia izan zen. Bere argazkiak ikustean bitxia zen arkitekturak hartzen zuen errealtasuna. Artifiziorik gabe agertzen zen, eguneroko eszena bat erretratatuko balu bezala, errealtasuna argiaren tratamenduan ere nabarituz. Eta noski, horrek jendea argazkiaren parte bilakatzea eskatzen du. Horregatik kontutan hartzekoa da arkitektura arkitektura bezala erretratatzeko apustua.
Bigarren hitzaldian VAUMM estudioko kideak izan genituen beraien lan batzuk erakusten. Hau ere oso interesgarria. Beraien proiektuetatik, beste gauzen artean, interesgarria iruditu zitzaidan lurraren eraldaketaren bitartez proiektuak nola gauzatzen zituzten, adibidez, lurraren maila igo eta azpian eraikiz. Hau da, estalkia erailgarri bilakatuz.
Eskertzekoak hitzaldi biak, bien interesagatik, eta hizlarien jarrera jator eta atseginagatik, klase entretenigarri bat lortuz.
Lehenengoa Asier Larraza argazkilariaren eskutik joan zen, argazkilaritzaren inguruan arituz. Hainbat gauzei buruz hitz egin zuen, baina agian interes edo arreta deitu zidana arkitektura argazki batez erakustearen gaia izan zen. Bere argazkiak ikustean bitxia zen arkitekturak hartzen zuen errealtasuna. Artifiziorik gabe agertzen zen, eguneroko eszena bat erretratatuko balu bezala, errealtasuna argiaren tratamenduan ere nabarituz. Eta noski, horrek jendea argazkiaren parte bilakatzea eskatzen du. Horregatik kontutan hartzekoa da arkitektura arkitektura bezala erretratatzeko apustua.
Bigarren hitzaldian VAUMM estudioko kideak izan genituen beraien lan batzuk erakusten. Hau ere oso interesgarria. Beraien proiektuetatik, beste gauzen artean, interesgarria iruditu zitzaidan lurraren eraldaketaren bitartez proiektuak nola gauzatzen zituzten, adibidez, lurraren maila igo eta azpian eraikiz. Hau da, estalkia erailgarri bilakatuz.
Eskertzekoak hitzaldi biak, bien interesagatik, eta hizlarien jarrera jator eta atseginagatik, klase entretenigarri bat lortuz.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)